Gül Beyazı

Konu: Gül Beyazı Cuma Eyl. 18, 2009 10:02 am

Gül Beyazı

Zaman güle dönüp cana değende;
Gülün gül nefesi, kana değende;
Hilal, iki büklüm, başın eğende;
Bu aşk, aşk derdimi cana götürür...

Karan böyle karmış varalık harcımı.
Yedi gök kaplamış, gönül burcumu.
Ya Rab, sana olan bu can borcumu;
Bahtım senden almış, sana götürür...

Bir sıcak sevdadır, bu ışık, bu renk;
Benliğimi saran uhrevi ahenk...
En kutsal amacı yüklenen bu denk;
Beni günden almış, güne götürür...

Gönül ihram giymiş bir gül beyazı;
Sıyrılmış beninden, eyler niyazı...
Bir ömür en içli, en derin hazzı;
Beni benden almış, bana götürür...

Hayretle kuşandım, aşkla donandım.
Elest sürgünüyüm kulca dayandım.
Ölüm korkusuyla, kaç kez sınandım;
Beni her bir nefes, O'na götürür.

Bu aşk rıhtımında, ne nişan, ne gam;
Hikmet deryasında, yol almış ilham.
Sonsuz ufuklarda kaybolan akşam;
Ömrün esrarını, sona götürür...

Rıfat Araz

_________________
Elif gibi yalnızım,
Ne esrem var, ne ötrem.
Ne beni durduran bir cezmim,
Ne de bana ben katan bir şeddem var.
Ne elimi tutan bir harf,
Ne anlam katan bir harekem...
Kalakaldım sayfalar ortasında.
Bir okuyan bekledim,
Bir hıfzeden belki...
Gölgesini istedim bir dostun med gibi…
Sızım elif sızısı...
Gül Beyazı Sdfghj15

» Yalanın küçüğü, büyüğü pembesi, beyazı olmaz