abdullah bin sa'd bin ebi serh mürted vahy katibi mısırda ömer devri vali

Ne zaman müslüman olduğu kesin olarak bilinmemektedir. Medine'ye hicret etti ve vahiy kâtipleri arasında yer aldı. Bir müddet sonra irtidad edip Mekke müşriklerinin yanına döndü. Kâtipliği sırasında vahyi kendi arzusuna göre tahrif ettiği söylenerek müşriklerin İslâmiyet aleyhindeki çalışmalarını destekledi. Mekke fethinde, "görüldükleri yerde öldürülmelerine izin verilenler" (kanı heder edilenler) arasına alındıysa da süt kardeşi Hz. Osman'a sığınarak pişmanlık duyduğunu bildirdi ve affedilmesi için Hz. Peygamber nezdinde şefaatte bulunmasını istedi. Hz. Peygamber Osman'ın ricası üzerine, kısa bir tereddütten sonra Abdullah'ı affedip biatını kabul etti.

Hz. Ömer zamanında Amr b. Âs'la birlikte Mısır'ın fethine katıldı ve onun devrinde Saîd bölgesinde (Yukarı Mısır) valilik yaptı. Halife Osman Mısır'ın malî işleriyle Abdullah'ı, yönetimiyle de Amr'ı görevlendirmek istedi. Amr'ın buna itiraz etmesi üzerine onu azlederek yerine Abdullah'ı vali tayin etti ve İfrîkıye'nin fethiyle görevlendirdi (645 veya 647). Abdullah b. Sa'd, Sübeytıla'da Gregorios karşısında büyük bir zafer kazanarak Kartaca bölgesini fethetti, Kayrevan şehrinin kurulduğu yere kadar ulaştı ve pek çok ganimet ele geçirdi. Abdullah b. Zübeyr, Abdullah b. Ömer ve Abdullah b. Amr'ın da büyük kahramanlıklar gösterdiği bu savaş "Abdullahlar Savaşı" (Harbü'l-Abâdile) adıyla meşhur oldu. Abdullah b. Sa'd daha sonra Muâviye'nin Kıbrıs üzerine gönderdiği orduya yardımcı oldu. 652 yılında Nûbe üzerine yürüdü ve şiddetli bir savaştan sonra hıristiyan Nûbe hâkimi ile bir antlaşma imzaladı. Bakt denilen bu antlaşmaya göre şehir halkı belirli sayıda köleleri müslümanlara, müslümanlar da Mısır'da yetişen buğday ve mercimek gibi yiyecekleri ve bazı giyecek maddelerini onlara vereceklerdi. Diğer taraftan Abdullah'ın Bizans donanmasıyla Finike açıklarında kazandığı deniz savaşı da meşhurdur. Bizans İmparatoru II. Konstans, Mısır'ın elden çıkmasından sonra Kuzey Afrika'daki İslâm hâkimiyetine son vermek üzere büyük bir donanma hazırladı. Bizans donanmasındaki gemilerin direkleri uzaktan âdeta bir orman görünümü verdiği için Zâtüssavârî adıyla anılan bu savaşta, Abdullah b. Sa'd kumandasındaki İslâm ordusu Bizans donanmasını tamamen imha etti ve II. Konstans ancak yaralı olarak kurtulabildi (31/652).

Mısırlılar, Amr b. Âs'dan sonra Abdullah'ın vali olmasını tasvip etmediler. Onlar, İfrîkıye'yi fethetmesine ve Bizans İmparatorluğu'yla yapılan deniz savaşlarını kazanmasına rağmen, Abdullah'ın vaktiyle irtidad etmiş olmasını ve bilhassa Mısır'da yaptırdığı Dârülhaniyye adlı büyük sarayı bahane ederek onu yıpratmaya çalıştılar ve Halife Osman'dan kendisini görevden almasını istediler. Bu arada Abdullah, şikâyetçilerden birini döverek öldürdü. Bu gelişmeler üzerine Hz. Âişe de halifeden Abdullah'ı azletmesini istedi. Abdullah ise Hz. Osman'ın evinde muhasara altına alınması üzerine önce Medine'ye yardım gönderdi, sonra da bizzat kendisi oraya gitmek üzere Mısır'dan ayrıldı; yerine de Sâib b. Hişâm'ı bıraktı. Fakat yolda Hz. Osman'ın şehid edildiğini öğrendi. Bu sırada ihtilâlcilerin yöneticisi Muhammed b. Ebû Huzeyfe, Sâib'i uzaklaştırarak Mısır'da idareye el koymuştu. Medine'ye gitmekten vazgeçen Abdullah tekrar Mısır'a dönmek istediysede muvaffak olamadı. Yaygın olan rivayete göre, Mısır'a giremeyince Muâviye'nin yanına gitmeyi de doğru bulmayıp Askalân veya Remle'ye gitti ve orada vefat etti. Hz. Peygamber'den sadece bir hadis rivayet etmiştir.
Kaynak: Türkiye Diyanet Vakfı İslam Ansiklopedisi










abdullah bin sa'd bin ebi serh - ekşi sözlük (eksisozluk.com)

ümeyye oğullarından olan bu adam aslında affedilmemiştir. peygamber, osman'ın o ricası karşısında suskun kalmıştır. öldürülmesi kararı ortadan kalkmış değildir. kaynaklarda geçtiğine göre, neden sessiz kaldığını soran sahabelere peygamber "aranızdan birinin kalkıp onun boynunu vurmasını bekledim" şeklinde bir cevap vermiştir.

nitekim ömer ve osman zamanında önemli görevlere getirilmek suretiyle (ki donanmayı kuran adamdır) palazlanmış, muaviye'nin en önemli destekçisi hâline gelmiş, osman döneminde patlak veren büyük fitnenin mısır'daki zuhurunda baş rolü oynamıştır. bu çok acayip işler yapan adam hakkında henüz layıkıyla konuşulmamış olması enteresan olmakla birlikte aynı zamanda anlaşılabilir bir durumdur. sehr, ortalığı zehirleyen yılanın üç başından biridir. mevlana'nın mesnevisinde bu adamdan vahiy kâtibi'nin hikâyesi olarak bahseder (sanırım ilk ciltte başlarda bir hikâye). çok önemlidir bu hikâye, gerek mevlana'nın anlatış nedeninin gerçekte ne olabileceği gerekse onun meseleye yaklaşımı ve o güne kadar üzerinde pek durulması tercih edilmemiş bu adam hakkındaki kanaatleri nedeniyle. ilginçtir, orta çağ islam dünyasının bu en karmaşık siyasi ihtilafında mevlana tarafını kurduğu metaforik anlatımla belirlemiş gibidir. o dönem genelde sünni âlimler bu tartışmalara fazla bulaşmak istememektedir. bulaşanlar da taraflar arasındaki tarafını belli etmeyen "ali haklıydı, muaviye de haksız değildi" gibi yumuşak, geçişgen laflar etmişlerdir. her neyse, bu adamın pozisyonunu tarihsel sessizliğine aldanmaksızın yorumlamak gerekir.

mesnevi'deki hikâyeye bakmanızı öneririm. buna göre denmek istenen aşağı yukarı şöyle bir şey: peygamberin misyonunu rencide eden, onu üzen bir adamın yine onun rızası tam olarak alınmaksızın korunup kollanmak istenmesi, nihayetinde ise ipleri tamamıyla ele geçirip şer bir ittifakla asırlar boyunca sürecek bir fitnenin uyanmasına, belki de hiç kapanmayacak bir yaranın açılmasına sebep olmuştur.

islam tarihinin, -belkide, bir peygamberin bu derece büyük nefretini çekmesi açısından tüm dinler tarihinin- en ilginç kişiliklerden birisidir. keza, hz.muhammed, aynı gün, onun ve islamiyeti alaya alan arap hiciv şairi abdullah bin hatal'ın (bkz: ) öldürülmelerini istemiştir. hatta onların, kabenin örtüsüne tutunmuş bulunsalar dahi öldürülmelerini emretmiştir. abdullah bin hatal öldürülür fakat abdullah bin sa’d, akrabası osman bin affan’ın yanına kaçar. osman da onu, herkes yatıştıktan sonra hz.muhammed’in yanına götürür ve hakkında af diler. hz.muhammed uzun müddet sustuktan sonra affetmeyi kabul eder. abdullah bin sa’d, o an tövbe ederek, tekrar müslüman olur.

CEVAP  Aşağıdaki videodaki iddialara cevap

1-40 sahabeden 1 inde dönme olmuş.. eğer 3 5 kişi daha olsaydı bu dönüşe ve kurana şüphe ile bakılabilirdi
2-inen ayettler sadece 1 kişi tarafından yazılmıyordu 

3- inen ayetler çok sahabe tarafından ezberleniyordu
4- peygamberimiz yazdırdığı yerden ezberlemiyordu ki, kendi ve hafız olan sahabeler direk tashih ederdi zaten
5- müşriklere yaranmak için söylediği sözlerde samimi olsaydı tekrar müslüman olmazdı
hz osman a yalvarıp öldürürmemek için yalvaracak karakterde birisiymiş demekki


6- onunla ilgili denilen ayetler onun saçmaladığının ispatı zaten
7-Allah salakmı ki böyle bir değiştirmeyi  yanına bıraksın


8-kafirler bu iddiaların üzerine düşer ve dillerine dolardı
onunla beraber ,madem öyle bizde inanamayalım diyenler,yada kuranın bazı ayetleri değiştirilmiş iddiaları olurdu


https://www.youtube.com/watch?v=StK1pY_ybYE&ab_channel=DinveMitoloji