“Kim bir ölüyü yıkarsa gusletsin, kim onu taşırsa namaz abdesti alsın.”

http://www.zaman.com.tr/aile-saglik_cenazeyi-tasidiktan-sonra-abdest-alin_2342136.html

Cenazeyi taşıdıktan sonra abdest alın



5 Şubat 2016, Cuma
Paylaş
Tweetle
Paylaş
[email=someone@example.com?Subject=Cenazeyi%20ta%C5%9F%C4%B1d%C4%B1ktan%20sonra%20abdest%20al%C4%B1n%20&body=http://www.zaman.com/aile-saglik_cenazeyi-tasidiktan-sonra-abdest-alin_2342136.html]Gönder[/email]
A
A
Peygamber Efendimiz (sallallâhu aleyhi ve sellem) şöyle buyuruyor: “Kim bir ölüyü yıkarsa gusletsin, kim onu taşırsa namaz abdesti alsın.”

Tıpta ölüm, ‘yaşamın sona ermesi', ‘kişiye canlılık niteliğini kazandıran fonksiyonların ortadan kalkması' şeklinde tanımlanır.

Ölümden hemen sonra çürüme olayı başlar. Çürüme mekanizması bağırsakların saprofit (faydalı) konukçusu olan anaerobik bakterileri tarafından başlatılır. Protein, karbonhidratlar ve organik madde içeriklerinin yıkımı (aminoasit, yağ asitleri vb.) ile azot, metan, hidrojen sülfit gibi gazlar tarafından dokular sıvılaştırılır ve çürütülür.

Çürümesinin her aşamasında farklı böcekler görevli

Cesedin çürümesine etki eden en büyük etken, ölüm sırasında vücudun normal florasını oluşturan bakterilerdir. Kişi canlı iken vücutta bulunan bu zararsız hatta yer yer faydalı bakteriler, ölümden vücutta hızla ve mükemmel bir şekilde çoğalıp dokuları istila eder.

Çürüme farklı aşamalarda gerçekleşir ve her aşama farklı böcek grupları için çekici özellik taşır. Eklembacaklılar, meydana gelen koku ve gaz çıkışına bağlı olarak ilk birkaç saat içerisinde cesede ulaşır ve organik maddelerle beslenmeye başlar. Eğer bir engel yoksa leş sinek türleri ilk birkaç saat içerisinde cesede yumurtalarını bırakır. Bu olay adli tıpta ölüm zamanının kolaylıkla tespit edilmesini sağlar. Çoğu kez ölüm yeri bile böcekler sayesinde tespit edilebilmektedir.

MİKROORGANİZMALAR 1675 YILINDA KEŞFEDİLDİ

Böcekleri cesede celbeden şey ölmüş insandaki hızla çoğalan mikroorganizma yoğunluğudur. Mikroorganizmanın keşfi 1675 yılına uzanır. 1847 yılında ise Macar doktor Ignaz Philipp Semmelweis'den, öğrencilerinin kadavradan bulaşıcı hastalık taşıdıklarına inanıyordu. Diğer doktor arkadaşlarının karşı çıkmalarına rağmen asistanlarına ölen kişilerle temas sonrasında el yıkatmayı ısrarla uyguladı. Bir yıl sonra, doğum koğuşlarındaki ölüm oranlarının yüzde 14-18'lerden, yüzde 5'in altına indiği tespit edildi.

1847'lerde ölen birisine dokunan kişinin elini yıkaması konusunun tartışıldığı bir hengamdan günümüzden 1400 yıl öncesine uzanıyoruz. Nübüvvet dürbünüyle bize bakan, Resûlallah Efendimiz'in değerli uyarısını görünce böylesine ilmî derinliğin bize bu kadar sakin, yalın ve önemle söylenişinin karşısında ancak hayret, saygı ve güven duyabiliriz.

ABDEST ALMA SÜRESİ İKİ NAMAZ ARASINI GEÇMEMELİ

Hadis-i şerifte vefat eden kişiyi yıkayanın gusül abdesti alması, taşıyanların da namaz abdesti alması isteniyor. Ayrıca meselenin aciliyetine dikkat çekiliyor. En fazla iki namaz arası yani dört saatin geçmesine neredeyse izin verilmiyor.

İlk birkaç saat içinde, cesette bakterilerin çoğalmaya başladığını ve her geçen saatte farklı tür bir eklembacaklıyı kendisine çektiğini biz 2014 yılındaki Tıbbi Entomoloji dersinde öğreniyoruz. Halbuki yüzyıllar öncesinde ilmi her şeyi kuşatan Rabb'in (cc) Peygamberi (sas), bize cesetle temasın seviyesine göre temizlik şartını öğretiyor.

Dr. Figen Barlas Es'in Ailem Dergisi'ndeki yazısı için tıklayınız..