Siyaset Kelime Kökeni sāsa ساس

Siyaset Kelime Kökeni

~ Ar siyāsa ͭ سياسة [#sws msd.] 1. seyislik, at bakıcılığı, 2. devlet yönetme, yönetim < Ar sāsa ساس seyislik yaptı, at bakımı yaptı → seyis
Tarihte En Eski Kaynak
siyaset "yönetme" [ Atebet-ül Hakayık (1300 yılından önce) ]
siyaset "şer'i hüküm olmaksızın cezalandırma" [ İrşadü'l-Mülûk ve's-Selâtîn (1387) : şahr içinde bir niçe kez öltürülür siyāset birle ]
siyasa "siyaset" [ Osmanıcadan Türkçeye Cep Kılavuzu (1935) ]
siyasal "siyasi" [ Osmanıcadan Türkçeye Cep Kılavuzu (1935) ]
Kelime Kökeni
Arapça sws kökünden gelen siyāsa^t سياسة "1. seyislik, at bakıcılığı, 2. devlet yönetme, yönetim" sözcüğünden alıntıdır. Arapça sözcük Arapça sāsa ساس "seyislik yaptı, at bakımı yaptı" fiilinin masdarıdır. Daha fazla bilgi için seyis maddesine bakınız.

Ek Açıklamalar
Dil Devrimi döneminde Arapça sözcüğün Türk asıllı olduğu teorisinden hareketle siyasa ve siyasal gibi Yeni Türkçe türevleri yapılmıştır.

http://www.etimolojiturkce.com/kelime/siyaset

At ve Siyaset

 
Her zaman siyasîler kazanamıyor; bazen de At'lar kazanır

http://blog.milliyet.com.tr/at-ve-siyaset/Blog/?BlogNo=362282



Mar

13



Siyaset Arapça siyasa kökünden Türkçeye geçmiş bir kelimedir.
Siyaset Arapça siyasa kökünden Türkçeye geçmiş bir kelimedir.

Siyaset Arapça siyasa kökünden Türkçeye geçmiş bir kelimedir. Aslı hepimizin bildiği seyis kökünden gelen kelime ile terbiye anlamı taşır. Sözlük anlamı ile SİYASET Emir, nehiy ve terbiye gibi mânâlara gelen siyaset kelimesi Arapça dır ... Toplumun terbiyesi, terbiyeli toplum anlamları zorlanırsa ortaya çıkarılabilir. Açık olan bir şey var ki terbiye ahlaklı insanların yapacağı bir iş. Siyasi, ekonomik yönleriyle önemli olan ahilik. Ahlak eğitimi veren bir kurumdu. Arapça “kardeşim” manasındaki “ahi” kelimesinden gelmektedir. Ahlaklı insanların terbiye ettiği sistem işte ahilik ve siyaset. Siyasetin temel felsefesi düzenli toplum, terbiye edilmiş insanların birlikteliği ve bu birlikteliği süreklilik haline getirme işi ise ahilik bunun temeli, unutulmuş bir birliktelik, eski bir sivil toplum örgütlenme şekli idi.

Yukarıda anlatılanın siyaset içinde önemini kavramak ilk bakışta zor olabilir. Siyaseti kardeşim terbiyesi çatısı altında yapabilecek bir kültüre sahip olduğumuzu belirtmek ve buna işaret etmek için yazıyorum. Bir ahi dayanışması içinde olmamız gerektiğini, bu ahi felsefesi içinde siyasi terbiyemizi tüm topluma yaymamız gerektiğini düşünüyorum. Bunun için ahi teşkilatlanmasında bulunan iyi ahlakın, doğruluğun, kardeşliğin, yardımseverliğin kısacası bütün güzel meziyetlerin birleştiği bir sosyo-ekonomik düzenin bizim siyasi tercihlerimiz olması ve hatta bunun siyasetimize yansımasıdır. Ahi olmak ve peştemal kuşanmak için kişinin bir Ahi tarafından önerilmesi zorunludur. Üye olmak isteyenlerden yedi fena hareketi bağlaması ve yedi güzel hareketi açması beklenmektedir:

1. Cimrilik kapısını bağlamak, lütuf kapısını açmak
2. Kahır ve zulüm kapısını bağlamak, hilim ve mülâyemet kapısını açmak
3. Hırs kapısını bağlamak, kanaat ve rıza kapısını açmak
4. Tokluk ve lezzet kapısını bağlamak, riyazet kapısını açmak
5. Halktan yana kapısını bağlamak, Hak'tan yana kapısını açmak
6. Herze ve hezeyan kapısını bağlamak, Marifet Kapısını açmak
7. Yalan kapısını bağlamak, doğruluk kapısını açmak

Kafirler, çevresinde iyi tanınmayanlar, kötü söz getirebileceği düşünülenler, zina ettiği ispatlananlar, katiller, hayvan öldürenler (kasaplar), hırsızlar, dellallar, cerrahlar, vergi memurları, avcılar, vurguncular örgüte katılamaz.

Şimdi bu yukarıda yazılan 7 önemli duruşun hangisini siyasetimize yansıtıyoruz. Yalan dolan içinde siyaset yapıyor, halktan yana olmamız gerekirken hırslarımıza kapılıp siyasete koltuk mücadelesi açısından bakıyoruz. Hırslarımız, cimriliğimizi körüklüyor, zaman içinde arkamızdan gelen nesillere görevimizi bırakmıyor sonuna kadar 50 sene iktidar peşinde koşup ayrılmaya zorunlu bırakıldığımızda kahır ediyoruz. Bir toplum gençleri ile ilerler, gençler bayrağı bir ileri taşır, taşınan bayrak yaşlılar için gurur vesilesi olur. Zaten partilerin MYK’ları bu iş için vardır. Partinin en üst organı, ahilerin meclisi, siyasette olgunların merkezidir. Ama böyle olmuyor gerçek hayatta; siyasetçi vazgeçilmez olduğunu, kendi olmaz ise hiçbir şeyin olmayacağı dürtüsüne kapılıyor, yıllarca vekil oluyor, bakan oluyor ama zaman onun için duruyor, siyasetin girdabında inse de çıksa da hep aynı yerde kalmak istiyor. Fırtınalar, boranların olmasının hiç önemi yok ben yerimde kalayım parti isterse baraj altı olsun ama benim koltuk kalsın anlayışı var. Memlekette mesleği siyaset olanlar türemiş son asırda. Bir insanın mesleği siyaset olamaz, mesleği siyaset olanın topluma faydası olmaz. El etek öpmeden siyaset yapmanın zor olduğu bu memlekette, elin eteğe eğilmesi bile affedilecek bir hareket değil. Ben milletin iradesinin neferi isem ne eteğe eğilirim ne de siyasete bulaşırım demek de çare değil. Toplumun geleceği, ideallerinin gerçekleşme umudu ise siyasetçiyi bu durumdan halas etmek hepimizin görevi olması gerek. İşte terbiye işte ahilik kurumu, ikisi de ortada. Bunları kullanalım yukarda yazılan erdemlere sığınalım. Bunların ışığında siyaset yapacak insanları bir yerlere taşıyalım.

Burak İnceoğlu
13.03.2011

http://ceyhanhaber01.blogspot.com.tr/2011/03/siyaset-arapca-siyasa-kokunden-turkceye.html

---