Seni seven âşıkların,
Gözyaşı diner mi hiç?
Seni maksut edinenler,
Dünya ahret, anar mı hiç?
Ölmez elbet âşık canı,
Çürümezmiş onun teni,
Aşk kimi kılmışsa fani,
Ona zeval erer mi hiç?
Sana gönül verenlerin,
Eli sana erenlerin,
Gözü seni görenlerin,
Devranları döner mi hiç?
Aşkına düşen canların,
Yoluna baş koyanların,
Aşk bülbülü olanların,
Kimse dilin bilir mi hiç?
Kim gerçekten sever seni,
Yoluna kor tatlı canı,
İstemez iki cihanı,
Gayriye aldanır mı hiç?
Aşk tadına alışanlar,
Seher vakti buluşanlar,
Mâşukuna ulaşanlar,
Bir daha ayrılır mı hiç?
Doğru yola gelen kişi,
Mevlâsını seven kişi,
Hak uğruna ölen kişi,
Mala cana kanar mı hiç?
Leyla’sını görenlerin,
Mecnunluğa erenlerin,
Hakka gönül verenlerin,
Halini el bilir mi hiç?
Eşrefoğlu der ki aman,
Yansın aşk ateşine can,
Aşk ateşine yanmayan,
Kalbi temiz olur mu hiç?
Kelimeler:
Maksut: İstenen, arzulanan
Zeval: Yok olmak
Maşuk: Sevilen
Fâni: Yok olma