Gerçek Aşk..risalelerden ve yol yordam dan

https://www.facebook.com/video/video.php?v=1442832271192&ref=nf

Gerçek Aşk..risalelerden ve yol yordam dan

Karşı cinsi sevmemiz, On'u bize Allah'ın bahşettiği bir sevgili olarak bakar ve sonsuza kadar bir sevgili olarak görürsek o da hakiki aşktır. Mecazi aşk, sırf çıkarı için, dünyası için, maddesi itibariyle sevmektir ki, bu Allah'tan bağı kopuk sevgidir. Mecazi aşk tanımı benim tanımım değil, açın İslam literatürünü, bilginlerin kitaplarını, edebiyat kitaplarını aynı tanımı göreceksiniz. Örneğin:
Mecazi aşk sahibi, iradesi ile, yüzü Hakk'a ve hakiki aşka dönüştürülebilir. Ama şehvani sevmek ise ancak matlubunu elde edince harareti söner.
Burada, iradenin yapacağı tek bir şey vardır. O da şehvani sevmesini haramda değil de, helalde gidermesidir. Şehvani sevmekten kasıt, insanın karşı cinse olan fıtri ihtiyacı ve şehvetidir. Yani cinsi latife olan fıtri meylidir. Tıpkı yemek ve suya olan meylimiz gibi. Bunların aşkı değil, helal ve haramı olur.
Bir elma ve bir cinsi latif düşünelim. Bunlara iki türlü sevgi olabilir. Biri mecazi sevgi, yani irade ile, yüzü hakikiye çevrilebilen sevgidir. Diğeri ise şehvani sevgidir. Bunun çevrilecek yüzü ve yanı yoktur. Ancak ihtiyaç giderilirse sükun bulur. Elmayı yemedikçe, cinsi latife nikah yapmadıkça sükun bulamaz. Ama bu sevgiyi haram ve helal yollarla gidermekte iradenin rolü vardır ve mesuldür.
Allah, mecazi sevmenin hesabını sorar. Zira sen ayiney-i samed olan kalbini fena ve fani mahbuplara açtın ve kirlettin. Ama şehvani sevmenin ve bunu helal yoldan gidermenin hesabını sormaz. Şayet şehvani sevgi, mecazi sevgi sınıfından olsa idi, peygamberler, ne yemek yer, ne de evlenebilirlerdi. Zira onların kalbine Allah aşkından başka bir aşk yerleşemez. Öyle ise, şehvani sevgi, mecazi aşk sınıfına girmez...


Dünyanın fâni yüzüne karşı olan mecazi aşk, eğer o âşık, o yüzün üstündeki geçici olma ve kaybolma çirkinliğini görüp ondan yüzünü çevirse, sonsuz bir sevgili arasa, dünyanın pek güzel ve Allah’ın güzel isimlerinin ayinesi ve ahiretin tarlası olan iki diğer yüzüne bakmaya muvaffak olursa, o helal olmayan mecazî aşk, o vakit hakiki aşka dönmeye yüz tutar. Fakat bir şartla ki, kendinin geçici ve hayatıyla bağlı kararsız dünyasını haricî dünyaya karıştırmamaktır. Eğer gaflet ehli gibi kendini unutup, âfâka dalıp, umumî dünyayı hususî dünyası zannedip ona âşık olsa, tabiat bataklığına düşer, boğulur.

"Meselâ, şu güzel, süslü odanın dört duvarında, dördümüze ait dört endam aynası bulunsa, o vakit beş oda olur: biri hakikî ve umumî, dördü misalî ve hususî. Herbirimiz, kendi aynamız vasıtasıyla, hususî odamızın şeklini, heyetini, rengini değiştirebiliriz. Kırmızı boya vursak kırmızı, yeşil boyasak yeşil gösterir. Aynada tasarrufla çok vaziyetler verebiliriz. Çirkinleştirir, güzelleştirir, çok şekillere koyabiliriz. Fakat haricî ve umumî odayı ise kolaylıkla değiştiremeyiz. Hususî oda ile umumî oda hakikatte birbirinin aynı iken, hükümce ayrıdırlar. Sen bir parmakla odanı harap edebilirsin; ötekinin bir taşını bile kımıldatamazsın."

"İşte, dünya süslü bir odadır. Herbirimizin hayatı bir boy aynasıdır. Şu dünyadan herbirimize birer dünya var, birer âlemimiz var. Fakat direği, merkezi, kapısı kendi hayatımızdır. Belki o hususî dünyamız ve âlemimiz bir sahifedir, hayatımız bir kalem olup, onunla amel sayfalarımıza geçecek çok şeyler yazılıyor."

"Eğer dünyamızı sevdikse, sonra gördük ki, dünyamız, hayatımız üstünde bina edildiği için, hayatımız gibi geçici, fâni, kararsızdır, hissedip bildik. Ona ait muhabbetimiz, o hususî dünyamız ayna olduğu ve temsil ettiği Allahın güzel isimlerinin nakışlarına döner, ondan da isimlerinin cilvelerine intikal eder."

"Hem o hususî dünyamız, âhiret ve Cennetin geçici bir fidanlığı olduğunu anlayıp, ona karşı şiddetli hırs ve talep ve muhabbet gibi duygularımızı onun neticesi ve meyvesi ve sümbülü olan ahiretteki faydalarına yönlendirsek, o vakit o mecazî aşk hakikî aşka döner."