Baba ve Oğul
Baba-oğul, göl kenarına gelince, oltayı göle atıp eve döndüler. Bir saat sonra oltaya balık takılıp takılmadığını görmek için göle gittikleri vakit, dört-beş balığın takıldığını gördüler. Çocuk, "Ben, balıkların oltaya takılacaklarını biliyordum." dedi. Babası sordu: "Nereden biliyordun?" "Dua ettim de onun için!" dedi çocuk.
Oltayı yeniden hazırladılar ve yemek için otele gittiler. Yemekten sonra göle gittikleri vakit, yine birkaç balığın yakalandığını gördüler. Çocuk "Böyle olacağını biliyordum." dedi. Babası sordu: "Nereden biliyordun?" Çocuk, "Dua ettim de onun için!" dedi yine.
Baba-oğul, oltayı tekrar göle attı ve eve geri döndüler. Yatmadan önce, göle gidip oltaya baktıkları vakit, bu defa bir tek balığın bile oltaya takılmadığını gördüler. Çocuk, "Ben oltaya balık gelmeyeceğini biliyordum." dedi. Babası sordu: "Nereden biliyordun?" Çocuk, "Dua etmedim de onun için!" dedi.
Babasının niye dua etmediğini sorması üzerine şu cevabı verdi: "Oltaya yem takmadığını hatırladım da onun için."
Dua, istediğimize ulaşmak için kalbin, zihnin ve sözlerin el ele vermesidir.
Alıntı