iyiliğin karşılığı

Bir kurdu avcilar fena halde
sıkıstırmıstır.
Kurt ormanda oraya buraya kacmakta, ancak
pesindeki avcilari
bir türlü ekememektedir. Canini kurtarmak için deli gibi kosarken
bir köylüye rastlar. Köylü elinde yabasiyla tarlasina girmektedir.
Kurt adamin önüne çöker ve yalvarmaya
baslar: "Ey insan ne olur yardim et
bana,
pesimdeki
avcilardan kaçacak nefesim kalmadi, eger sen
yardim etmezsen
biraz
sonra yakalayip öldürecekler."

Köylü bir an düsündükten sonra yanindaki
bos
çuvali
açar, kurda içine girmesini söyler. Çuvalin
agzini baglar,
sirtina
vurur ve yürümeye
devam
eder. Birkaç dakika sonra da avcilara
rastlar.
Avcilar
köylüye bu
civarda
bir kurt görüp görmedigini sorarlar,
köylü
"görmedim"
der ve avcilar uzaklasir. Avcilarin iyice
uzaklastigindan
emin olduktan sonra köylü sirtindaki torbayi indirir, agzini açar,
kurdu disari salar.

"Çok tesekkür ederim" der kurt, "Bana büyük
bir
iyilik yaptin"

"Önemli degil" der köylü ve tarlasina
gitmek üzere
yürümeye
baslar.

"Bir dakika" diye seslenir kurt: Çok
uzun
zamandir bu
avcilardan
kaçiyorum,
çok bitkin düstüm, açim, kuvvetimi
toplamam
için bir
seyler yemem lazim
ve
burada senden baska yiyecek bir sey
yok."

Köylü sasirir: "Olur mu, ben senin
hayatini
kurtardim."

"Yapilan iyiliklerden, verilen
hizmetlerden
daha çabuk
unutulan bir sey yoktur" der kurt.

"Ben de kendi çikarim için senin
iyiligini
unutmak ve
seni yemek zorundayim."

Bir süre tartistiktan sonra, ormanda
karsilarina çikacak
olan ilk üç
kisiye
bu konuyu sormaya ve ona göre davranmaya
karar
verirler.

Karsilarina önce yasli bir kisrak çikar.
" Ne
vefasi "
der kisrak, "
Ben
sahibime yillarca hizmet ettim,
arabasini
çektim, taylar
dogurdum, gezdirdim. Ve yaslanip bir ise
yaramadigimda beni
böylece kapiya
kovdu... "

Bir sifir öne geçen kurt sevinirken bir
köpege
rastlarlar. "Ben
hizmetin
degerini bilen bir efendi görmedim" der
köpek,
" Yillardir sadakatle
hizmet
ederim sahibime koyunlarini korurum,
yabancilara saldiririm, ama o beni
her
gün tekmeler, sopayla vurur..."

Kurt köylüye döner, "İste gördün" der.
Köylü de
son bir
çabayla "Ama üç diye konusmustuk, birine daha
soralim, sonra
beni
ye" diye cevap
verir.

Bu kez karsilarina bir tilki çikar.
Baslarindan
geçenleri,
tartismalarini
anlatirlar. Tilki hep nefret ettigi
kurda
bir
oyun oynayacagi için ***iflenir. "

Her seyi anladim da" der tilki "Bu
küçücük
torbaya sen
nasil sigdin?"
Kurt
bir seyler söyler, tilki inanmamis gibi
yapar:
"Gözümle
görmeden inanmam..."

İsin sonuna geldigini düsünen kurt
torbaya
girer girmez,
tilki köylüye isaret eder ve köylü torbanin
agzini sikica
baglar.
Köylü eline bir tas alir ve "Beni yemeye kalktin ha
nankör

yaratik" diyerek torbanin içindeki kurdu
bir
süre pataklar. Sonra
tilkiye
döner "Sana minnettarim beni bu kurttan
kurtardin" der.

Tilki de "Benim için bir zevkti" diye cevap
verir. O
an köylünün gözü tilkinin parlak kürküne takilir,
bu kürkü
satarsa alacagi parayi düsünür ve hiç beklemeden elindeki tasi
kafasina vurup tilkiyi öldürür.

Sonra da torbanin içindeki kurdu ayagiyla
dürter:

"Hakliymissin kurt, yapilan iyilikten daha
çabuk
unutulan bir
sey yokmus..."

CAN DÜNDAR