Çocuktan Anne Babaya Mektup
Sevgili Anneciğim, Babacığım;
Bütün duygu ve düşüncelerimi dile getirebilseydim, size şunları söylemek isterdim:
Sürekli bir büyüme ve gelişme içindeyim.Sizin çocuğunuz olsamda sizden ayrı bir kişilik geliştiriyurum.Beni tanımaya ve anlamaya çalışın.
Deneme ile öğrenirim.Bana ayak uydurmakta güçlük çekebilirsiniz.Oyunda, arkadaşlıkta ve uğraşlarımda özgürlük tanıyın.Beni her yerde, her zaman koruyup kollamayın.Davranışlarımın sonuçlarını kendim görürsem daha iyi öğrenirim.Bırakın kendi işimi kendim göreyim.Büyüdüğümü başka nasıl anlarım?
Büyümeyi çok istiyorsam da ara sıra yaşımdan küçük davranmaktan kendimi alamıyorum.Bunu önemsemeyin.Ama siz beni şımartmayın.Hep çocuk olmak isterim sonra.Her istediğimi elde ediceğimi biliyorum.Ancak siz verdikçe almadan edemiyorum.Bana yerli yersiz sözde vermeyin, sözünüzü tutamayınca sizlere güvenim azalıyor.
Bana kesin ve kararlı davranmaktan çekinmeyin.Yoldan saptığımı görünce beni sınırlayın.Koyduğunuz kurallar ve yasakların hepsini beğendiğimi söyleyemem.Ancak hiç kısıtlanmayınca ne yapacağımı şaşırıyorum.Tutarsız davrandığınızı görünce hem bocalıyor, hemde bundan yararlanmadan edemiyorum.
Öğütlerinizden çok, davranışlarınızdan etkilendiğimi unutmayın.Beni eğitirken ara sıra yanlışlar yapabilirsiniz, bunları çabuk unuturum.Ancak birbirinize saygı ve sevginizin azaldığını görmek beni yaralar ve sürekli tedirgin eder.
Çok konuşup çok bağırmayın, yüksek sesle söylenenleri pek duymam.Yumuşak ve kesin sözler bende daha iyi iz bırakır.''ben senin yaşında iken...'' diye başlayan sözleri hep kulak ardına atarım.Küçük yanılgılarımı suçmuş gibi başıma kakmayın, bana yanılma payı bırakın.Beni korkutup sindirerek, suçluluk duygusu aşılayarak uslandırmaya çalışmayın.Yaramazlıklarım için beni kötü çocukmuşum gibi yargılamayın.
Yanlış davranışım üzerinde durup düzeltin, ceza vermeden önce beni dinleyin.Suçumu aşmadığım sürece cezama katlanabilirim.Beni dinleyin.Öğrenmeye en yatkın olduğum anlar, soru sorduğum anlardır.Beni yeteneklerimin üstünde işlere zorlamayın, ama başarabileceğim işleri yapmamı bekleyin.Bana güvendiğinizi belli edin, beni destekleyin; hiç değise çabamı övün.Beni başkalarıyla karşılaştırmayın, umutsuzluğa kapılırım.
Bende yaşımın üstünde olgunluk beklemeyin.Bütün kuralları birden öğretmeye kalkmayın, bana süre tanıyın.Yüzde yüz dürüst davranmadığımı görünce ürkmeyin.Beni köşeye sıkıştırmayın, yalana sığınmak zorunda kalırım.Sizi çok bunaltsam bile soğukkanlılığınızı yitirmeyin.Kızgınlığınızı haklı görebilirim, ama beni aşağılamayın.Hele başkalarının yanında onurumu kırmayın.Unutmayın ki bende sizi yabancıların önünde güç duruma düşürebilirim.
Bana haksızlık ettiğinizi anlayınca açıklamaktan çekinmeyin, özür dileyişiniz size olan sevgimi azaltmaz, tersine beni size daha çok yaklaştırır.Aslında ben sizleri olduğunuzdan daha iyi ve daha değerli görüyorum.Bana kendinizi yanılmaz ve erişilmez göstermeye çalışmayın, yanıldığınızı görünce üzüntüm büyük olur.
Biliyorum ara sıra sizi üzüyor, belkide düş kırıklığına uğratıyorum.Bana verdikleriniz yanında benden istediklerinizin çok olmadığını da biliyorum.Yukarıda sıraladığım istekler size çok geldiyse bir çoğundan vazgeçebilirim; yeter ki beni ben olarak seviceğinize olan inancım sarsılmasın.Benden''örnek çocuk'' olmamı istemezseniz, bende sizden kusursuz ana-baba olmanızı beklemem, sevecen ve anlayışlı olmanız bana yeter.
Sizin çocuğunuz olarak doğmak elimde değildi.Ama seçme hakkım olsaydı, sizden başka kimsenin çocuğu olmak istemezdim.
Sevgiler
Çocuğunuz