Domuz eti niçin haramdır?

Domuz eti niçin haramdır?

Bir şeyin helal veya haram olması, Allah'ın emrine tabidir. Allah bir şeye "helal" derse helal, "haram" derse haram olur. Yani din bir imtihandır, insanlara yapılan bir tekliftir.

Cenab-ı Hak, cennete layık bir duruma getirmek için, insanları imtihana tabi tutuyor. Bu sebeple, bazı emir ve yasaklar koymuştur. Esas olan da bu emir ve yasaklara uymaktır.

Bu prensiplerin gerek insanın şahsi hayatına, gerekse cemiyet hayatına pek çok faydaları vardır. Dolayısıyla bunlar, o emir ve yasağa daha şuurlu olarak riayet etmemizi sağlıyor.

Dinimizin yasakladığı hususlardan birisi de, domuz etidir. Bu yasaklamanın, pek çok hikmeti vardır. Biz, burada sadece birkaçına işaret etmeğe çalışacağız.

- Domuz eti çok yağlıdır. Yenildiği takdirde, bu yağ kana geçer. Böylece kan, yağ tanecikleriyle dolmuş olur. Kandaki bu fazla miktardaki yağ atar damarların sertleşmesine, tansiyon yükselmesine ve kalb infaktüsüne sebep olur.

- Ayrıca, domuz yağı içerisinde "sutoksin" denilen zehirli maddeler mevcuttur. Vücuda giren bu zehirli maddelerin dışarı atılması için, lenf bezlerinin fazla çalışmaları icap eder. Bu durum, bilhassa çocuklarda lenf düğümlerinin iltihaplanması ve şişmesi şeklinde kendini gösterir. Hasta çocuğun boğaz bölgesi anormal bir şekilde şişerek, adeta domuza benzer. Bu sebeple, bu hastalığa "domuz hastalığı" (skrofuloz) adı verilir. Hastalığın ilerlemesi halinde, bütün lenf bezleri cerahatlenerek şişer. Ateş yükselir, ağrı başlar ve tehlikeli bir durum ortaya çıkar.

- Domuz etinde bol miktarda bulunan sümüksü bağ dokusu, kükürt yönünden çok zengindir. Bu sayede, vücuda fazla miktarda kükürt alınmış olur. Bu fazlalıksa; kıkırdak, kas ve sinirlere oturarak eklemlerde iltihaplanma, kireçlenme ve bel fıtığı gibi çeşitli hastalıklara yol açar. Domuz eti devamlı yenirse, vücuttaki sert kıkırdak maddesinin yerini, domuzdan geçen sümüksü bağ dokusu alır. Bunun sonucu olarak, kıkırdak yumuşar; vücut ağırlığına tahammül edemeyerek altında ezilir. Böylece, eklemlerde bozulmalar meydana gelir. Domuz eti yiyenlerin elleri pelteleşir, yağ tabakaları teşekkül eder. Mesela yiyen kimse sporcuysa; yorgun, tembel ve az hareketli olur.

- Domuzda, büyüme hormonu da çok fazladır. Doğduğu zaman birkaç yüz gram olan domuz yavrusu, altı ayda yüz kiloya erişir. Bu kadar süratli gelişme, büyüme hormonunun fazlalığı sebebiyledir. Domuz etiyle fazla miktarda alınan büyüme hormonu, vücutta doku şişliklerine ve iltihaplanmalara yol açar. Burun, çene, el ve ayak kemiklerinin anormal bir şekilde büyümesine ve vücudun yağlanmasına sebep olur. Büyüme hormonunun en etkili yönü, kanserin gelişmesine zemin hazırlamasıdır. Nitekim domuz kesim işiyle uğraşanlar, erkek domuzların belli bir yaştan sonra mutlaka kansere yakalandıklarını ifade ederler.

- Domuz etinin ihtiva ettiği histamin ve imtidazol denilen maddeler, deride kaşıntı hissi uyandırır. Ekzama, dermatit, nörodermatit gibi iltihabi deri hastalıklarına zemin hazırlar. Bu maddeler ayrıca; kan çıbanı, apandisit, safra yolları hastalıkları, toplar damar iltihapları gibi hastalıklara yakalanma ihtimalini artırır. Bu sebeple doktorlar, kalp hastalarına kesinlikle domuz eti yememelerini tavsiye ederler.

Alman hekimi Prof. Reckeweg, "Domuz Eti ve İnsan Sağlığı" adlı eserinde bir hatırasını şöyle anlatır:

"Tedavi maksadıyla, bir çiftçi ailesinin biraz sapa yörede bulunan çiftliğine gitmiştim. Babada, müzmin antroz (dejeneratif eklem hastalığı) ve kalça eklemi iltihabı vardı. Ayrıca, karaciğerinden de rahatsız idi. Annenin, bacaklarında varis ve eziyet verici kaşıntısı olan ekzama vardı. Ailenin kızları ise, kalp yetmezliği ve romatizmadan şikayetçi idi. En sağlıklıları görünmesine rağmen oğulları da, anjin sonrası kalp yetmezliğinden ve kan çıbanından müşteki idi. Evin öbür kızı ise, müzmin bronşitten muzdarip idi. Oğullarından bir diğeri de, domuz kıllanması ve müzmin plörite yakalanmış olup, devamlı tekrar eden fistül ifrazatından şikayet etmekte idi.

Yukarıda sakinlerin hastalıklarından uzun uzadıya bahsettiğim çiftlik içinde, muayene sırasında garip bir olaya şahit oldum. Ailenin arasında, iri cüsseli bir domuz hiç istifini bozmadan, aşağı doğru sarkan kalın bir ağaç dalına abanarak sırtını kaşıyordu.

Hastalara, "Oradaki domuzu görüyor musunuz? Onun kaşınmasına ve iltihaplara yol açan maddeleri, etiyle beraber siz de yiyorsunuz. İşte bu maddeler, sizdeki hastalıkların yegane sebebidir" dedim. Yukarıda kendilerinden bahsettiğim, Kara Ormanlar havalisinde oturan benzeri çiftlik sahiplerinden verdiğim nasihati dinleyenler, domuz eti yemekten vazgeçerek hastalıklarının çoğundan kurtuldular. Şimdi o çiftliklerin etrafındaki otlaklarda, İslam ülkelerinde olduğu gibi küçük koyun sürüler yayılıyor."

- Domuz eti ile insana bulaşan tehlikeli hastalıklardan birisi de, trişin hastalığıdır. Domuzlar bu hastalığı, trişinli fare yemek veya trişinli domuz
eti ile beslenmekle alırlar. Fakat trişin, domuzlarda ağır bir hastalık yapmaz. Halbuki insanlarda, çok tehlikeli ve öldürücü bir hastalık meydana getirir.

Domuz etiyle alınan trişin kurtçuklar, mide-barsak yoluyla kana geçer. Böylece de, bütün vücuda yayılırlar. Trişin kurtçukları özellikle çene, dil, boyun, yutak ve göğüs bölgelerindeki kas dokularına yerleşirler. Çiğneme, konuşma ve yutma adalelerinde felçler meydana getirirler. Yine kan damarlarında tıkanıklığa, menenjit ve beyin iltihabına sebep olurlar. Bazı ağır vakalar, ölümle sonuçlanır. Bu hastalığın en kötü tarafıysa, kesin bir tedavi şeklinin olmamasıdır.

Trişin hastalığı, bilhassa Avrupa ülkelerinde yaygındır. Sıkı veteriner kontrolleri yapılmasına rağmen, İsveç, İngiltere ve Plonya'da trişin salgınları görülmektedir.

Yurdumuzdaysa, yerli Hıristiyanların dışında hiç bir müslümanda trişin hastalığı görülmemiştir. Çünkü, ülkemizde Hıristiyanlar dışında kimse domuz eti yememektedir. İnsan ve hayvanlar, yedikleri gıdaların az-çok tesirinde kalırlar. Mesela kedi, köpek, aslan gibi et yiyen hayvanların yırtıcı; koyun, keçi, deve gibi ot ile beslenen hayvanlarınsa daha uysal ve yumuşak huylu oldukları malumdur.

Bu durum, insanlar için de geçerlidir. Nebati gıdalarla beslenenlerin, genellikle halim-selim; et ve et ürünleriyle beslenen insanların ise daha sert mizaçlı oldukları tespit edilmiştir.

- Domuz, dişisini kıskanmayan bir hayvandır. Domuz eti ile beslenen insanlarda, kıskançlık hissinin zayıfladığı veya dumura uğradığı gözlenmiştir.

Fransız filozoflarından Savorin de beslenmenin mizaç üzerindeki bu tesirine çok önem vererek, "Bana ne yediğini söyle, senin ne olduğunu haber vereyim" demiştir.

Yüce Rabbimiz, istifademiz için pek çok gıda yaratmıştır. Bunun yanında, bazı zararlı şeylerin yenilip içilmesini yasaklamıştır. Çünkü O, sonsuz şefkat ve merhamet sahibidir. Kullarına, taşıyamayacakları yükleri yüklememiştir. Emir ve yasakları, insanların rahatlıkla altından kalkabilecekleri şeylerdir.

Acaba insan içki içmeyince, domuz eti yemeyince ne kaybeder?

Bir makinenin mühendisi, o makinenin hangi şartlarda ve nasıl çalışacağını da belirtmiştir. Mesela kataloğunda, bir makinenin 220 voltta çalışabileceği yazıyor. Bizse, daha iyi çalışabileceğini düşünerek, 500 volta takmış olalım. Bir anda, makinenin ne hale geleceği malumdur...

İşte insan vücudu da, Cenab-ı Hakk'ın yarattığı mükemmel bir motor ve harika bir makinedir. Bu makinenin en iyi nasıl çalışacağını da, elbette yapan bilecektir. Madem ki Allah'ımız domuz etini haram kılmıştır, öyleyse yememiz mahzurludur...


Selahattin Salimoğlu ( Prof. Dr.)

DOMUZ ETİNİN YASAKLANMASI BİLİMSEL BİR MÛCİZEDİR
Allah (c.c) şöyle buyurmuştur: “De ki: “Bana vahyolunanlar arasında (haram dediklerinizden) yiyecek bir kimseye haram olduklarını bulduğum yiyecekler (yalnızca) şunlardır: Ölü, akmış kan, domuz eti -ki o pistir- ve Allah’tan başkasının adına boğazlandığından dolayı murdar olanlar. Kim mecbur kalırsa, zulmetmeksizin ve haddi aşmaksızın (yerse), şüphesiz Rabbin Gafûrdur, Rahîmdir.” (el-En’âm, 6/145).
BİLİMSEL GERÇEK:
İlim, İslâm hukukunun yasakladığı ve Müslümanların asırlar boyunca tabi oldukları bazı yasakların amaçlarını anlamaya çalışmıştır. Mikroskobun icat edilmesinden çok daha önceye dayanan bu yasaklar sırasıyla şunlardır: Leş (içinde çok hızlı bakteri ürer), kan (çok fazla bakteri içerir, daha hızlı ürerler) ve son olarak domuz eti. Domuzun bedeni, temizlemekle giderilemeyecek kadar pek çok hastalığın çekim alanıdır. İnsana ve hayvana bulaşabilen parazit, bakteri ve virüslerin sığınağı durumundadır. Bunlardan balantidium coli paraziti, trchinella şeriti, tenya solium (domuz tenyası) ve tenyalar (cysticercosis) gibi bazıları domuza hastır. Zoonozlar, bazı influenza türleri, fluke olarak da bilinen yaprak şeklinde ve yassı bir parazit kurt olan fasciolopsis buskii, askaris kurdu ise hem insan hem de hayvanlarda görülen bazı hastalıklar arasında sıralanabilir. Balantidiasis hastalığına domuzlarla temas edenlerde ve domuz çobanlarında sıklıkla rastlanır. Bu hastalık veba gibi yayılır. Böyle bir olay Atlas Okyanusundaki adalardan birinde domuz pisliklerinin kasırga sonrasında yayılması sonucu gerçekleşmişti. Bu hastalık domuz pisliklerini temizleyecek teknolojiye sahip olduğunu ve domuz eti tüketmemenin bir dayanağı olmadığını ileri süren Almanya, Fransa, Filipinler ve Venezüella gibi gelişmiş sanayi ülkelerinde de görülmüştür.
Trichinellosis şeritinin dişisi, yumurtalarını domuzun bağırsak duvarlarına bırakır. Bu yumurtaların sayısı on bine kadar ulaşır ve kan aracılığıyla kaslara taşınır, buraya yerleşir, gelişir ve hastalığın ortaya çıkmasına neden olur. Domuz tenyası hastalığı hastalıklı domuz etinin tüketilmesi sonucu ortaya çıkar. Bu kurtçuğun boyu insan bağırsağında yedi metreye kadar ulaşır. Dikenli bir başı vardır. Bu nedenle bağırsak duvarını zedeler ve pek çok kan hastalığına neden olur. Dört emici ağzı ve bir boynu vardır. Çift cinsiyetli olarak çoğalır. Bu canlıların sayısı bine ulaşır. Bunlardan her biri binden fazla yumurta bırakır ve sonuçta tenya hastalığı belirir. İnsan tenya yumurtaları bulaşmış bir yiyeceği tüketirse yumurtalar kan aracılığıyla herhangi bir organa ulaşabilir ve tehlike ortaya çıkar. Sığır tenyası ve diğer parazitler bu denli zarar vermezler.
KONUNUN MÛCİZEVÎ YÖNÜ:
Domuz çirkin yaratılışlı bir hayvandır. Putperestler tarafından iyilik sembollerini öldürdüğü kabul edildiğinden dolayı nefret edilen bir hayvan sayılmıştır. Eski Mısırlıların tanrısı Horus’u, Kenanlıların tanrısı Adone’yi, Yunanlıların tanrısı Adonis’i Küçük Asya’da Atis’i bir domuzun öldürdüğü efsaneleri rivayet edilmiştir. Eski Mısır’da domuz çobanlığı yalnızca idam mahkûmlarının uğraşacağı en âdi işti. Domuz çobanı tapınağa giremez ancak kendisi gibi bir kadınla evlenebilirdi. Domuza dokunan kişinin yıkanması gerektiğine inanılırdı. Bu hükme muhalefet etmiş olsalar da ehl-i kitaba da domuz eti yasaklanmıştı.
Ancak Kur’ân-ı Kerîm, domuz eti yemenin niçin yasaklandığını “o (rics) pisliktir” diyerek açıklamıştır. Rics kelimesi eziyet, zarar, pislik, kir gibi anlamların tümünü içeren geniş kapsamlı manası olan bir kelimedir.
Domuz eti yemeyi yasaklayan başka ayetler de vardır:
“O, size, ancak (boğazlamadan) ölmüşü, (akan) kanı, domuz etini, bir de Allah’tan başkası adına kesileni haram kıldı. Fakat kim mecbur kalırsa saldırmamak ve haddi (doyacak kadarını) aşmaksızın (yerse) ona günah yoktur. Şüphesiz ki Allah, çok bağışlayandır, çok esirgeyendir.” (el-Bakara, 2/173).
“O size ancak ölüyü, kanı, domuz etini, bir de Allah’tan başkasının adı anılarak boğazlanmış olanları haram kıldı. Kim çaresiz kalırsa saldırmamak ve haddi aşmamak şartıyla (yiyebilir). Şüphesiz Allah, Gafûrdur, Rahîmdir.” (en-Nahl, 16/115).
“Leş, kan, domuz eti, Allah’tan başkası adına boğazlananlar -(henüz canlı iken yetişip) kestikleriniz hariç olmak üzere- boğularak, vurularak, yüksek bir yerden yuvarlanarak, boynuzlanarak, yırtıcı bir hayvan tarafından (parçalanarak) yenilmiş (ve ölmüş) hayvanlar, dikili taşlar üzerinde (onlar adına) boğazlananlar ve fal oklarıyla kısmet aramanız size haram kılındı. Bütün bunlaryoldan cikanlar.” (el-Mâide, 5/3).
Bu yasak hayvanın tüm yenilebilir parçalarını, iç yağlarını da içine alacak şekilde genelleştirilmiştir. İç yağların Yahudilere yasaklanması, bunların yemeklere etle beraber katıldığını göstermektedir:
“Biz, Yahudilere de bütün tırnaklıları haram kıldık. Onlara sığır ve koyunun iç yağlarını da haram kıldık. Ancak sırtlarına veya karınlarındaki bağırsaklarına yapışan veya kemiğe karışan ayrı. Onları zulümleri yüzünden bununla cezalandırdık. Şüphesiz Biz, doğru söyleyenleriz.” (el-En’âm, 6/146).
Etin yasak olması yağın da yasak olması demektir. Domuz eti ve yağı hayvanlara da yem olarak verilemez. Çünkü bu hayvanlar da sonuçta insan tarafından tüketilecektir. Kur’ân’ın domuz eti ve yağını yasakladığı dönemde hiç kimse domuzun zararlarını bilmiyordu.
Her şeye gücü yeten hikmet sahibi Allah şöyle buyurmaktadır:
“Kavmin de onu yalanladı. Hâlbuki o hakkın ta kendisidir. De ki: “Ben sizin üzerinizde bir vekil (gözcü) değilim. (Kur’ân-ı Kerim’in verdiği) her bir haberin kararlaştırılmış bir zamanı vardır. Siz de yakında öğrenirsiniz.” (el-En’âm, 6/66-67).

***************************

İMTAHANIN GEREĞİ:

BİR ŞEYİN HELAL VEYA HARAM OLMASI. ALLAHIN EMRİNE TABİDİR.ALLAH BİRŞEYE HELAL DERSE HELAL.
HARAM DERSE HARAM OLUR.YANİ DİN BİR İMTAHANDIR. İNSANLARA YAPILAN BİR TEKLİFTİR.

CENABI HAK CENNETE LAYIK BİR DURUMA GETİRMEK İÇİN. İNSANLARI İMTAHANA TABİ TUTUYOR.
BU SEBEPLE. BAZI EMİR VE YASAKLAR KOYMUŞTUR.ESAS OLANDA BU EMİR VE YASAKLARA UYMAKTIR.

BU PRENSİPLERİN GEREK İNSANIN ŞAHSİ HAYATINA . GEREKSE CEMİYET HAYATINA PEK ÇOK FAYDALARI VARDIR.
DOLAYISIYLA BUNLAR . O EMİR VE YASAĞA DAHA ŞUURLU OLARAK RİAYET ETMEMİZİ SAĞLIYOR.

DİNİMİZİN YASAKLADIĞI HUSUSLARDAN BİRİSİ DE DOMUZ ETİDİR.BU YASKLAMANIN. PEK ÇOK HİKMETİ VARDIR.
BİZ BURADA SADECE BİRKAÇINA İŞARET ETMEYE ÇALIŞACAĞIZ.

ZEHİRLİ MADDELER :

DOMUZ ETİ ÇOK YAĞLIDIR.YENİLDİĞİ TAKTİRDE BU YAĞ KANA GEÇER.
BÖYLECE KAN YAĞ TANECİKLERİYLE DOLMUŞ OLUR.KANDAKİ BU FAZLA MİKTARDAKİ YAĞ ATAR DAMARLARIN
SERTLEŞMESİNE TANSİYON YÜKSELMESİNE VE KALP İNFARKTÜSÜNE SEBEP OLUR.

AYRICA DOMUZ YAĞI İÇERİSİNDE SUTOKSİN DENİLEN ZEHİRLİ MADDELER MEVCUTTUR.VÜCUDA GİREN BU
ZEHİRLİ MADDELERİN DIŞARI ATILAMASI İÇİN . LENF BEZLERİNİN FAZLA ÇALIŞMALARI İCAB EDER.BU DURUM
BİLHASSA ÇOCUKLARDA LENF DÜĞÜMLERİNİN İLTAHAPLANMASI VE ŞİŞMESİ ŞEKLİNDE KENDİNİ GÖSTERİR.
HASTA ÇOCUĞUN BOĞAZ BÖLGESİ ANORMAL BİR ŞEKİLDE ŞİŞEREK ADETA DOMUZA BENZER.BU SEBEPLE BU
HASTALIĞA DOMUZ HASTALIĞI (SKROFULOZ) ADI VERİLİR .
HASTALIĞIN İLERLEMESİ HALİNDE BÜTÜN LENF BEZLERİ CERAHATLANARAK ŞİŞER.ATEŞ YÜKSELİR , AĞRI BAŞLAR
VE TEHLİKELİ BİR DURUM ORTAYA ÇIKAR.

FAZLA MİKTARDA KÜKÜRT:

DOMUZ ETİNDE BOL MİKTARDA BULUNAN SÜMÜKSÜ BAĞ DOKUSU KÜKÜRT YÖNÜNDEN ÇOK ZENGİNDİR.BU SAYADE VÜCUDA
FAZLA MİKTARDA KÜKÜRT ALINMIŞ OLUR.BU FAZLALIKSA; KIKIRDAK , KAS VE SİNİRLERE OTURARAK EKLEMLERDE
İLTAHAPLANMA , K,REÇLENME VE BEL FITIĞI GİBİ HASTALIKLARA YOLAÇAR.

DOMUZ ETİ DEVAMLI YENİLİRSE VÜCUTTAKİ SERT KIKIRDAK MADDESİNİN YERİNİ, DOMUZDAN GEÇEN
BAĞ DOKUSU ALIR.BUNUN SONUCU OLARAK, KIKIRDAK YUMUŞAR; VÜCUT AĞILIĞINA TAHAMMÜL EDEMEYEREK
ALTINDA EZİLİR.BÖYLECE, EKLEMLERDE BOZULMALAR MEYDANA GELİR.

DOMUZ ETİ YİYENLERİN ELLERİ PELTELEŞİR, YAĞ TABAKALARI TEŞEKKÜL EDER.
MESELA YİYEN KİMSE SPORCUYSA; TEMBEL VE AZ HAREKETLİ OLUR.BAZI FUTBOLCULAR BU SEBEPLE MESLEKLERİNDEN
OLMUŞLARDIR.

AŞIRI BÜYÜME:

DOMUZDA, BÜYÜME HORMONUDA ÇOK FAZLADIR.
DOĞDUĞU ZAMAN 600-700 VEYA DAHA FAZLA GRAM OLAN DOMUZ YAVRUSU 6 AYDA 100 KİLOYA ERİŞİR.
BU KADAR SÜRATLİ GELİŞME , BÜYÜME HORMONUNUN FAZLALIĞI SEBEBİYLEDİR.

DOMUZ ETİYLE FAZLA MİKTARDA ALINAN BÜYÜME HORMONU VÜCUTTA DOKU ŞİŞLİKLERİNE VE İLTAHAPLANMALARA
YOL AÇAR.BURUN,ÇENE, EL VE AYAK KEMİKLERİNİN ANORMAL ŞEKİLDE BÜYÜMESİNE VE VÜCUDUN AŞIRI BİR ŞEKİLDE
YAĞLANMASINA SEBEP OLUR.

BÜYÜME HORMONUNUN EN ETKİLİ YÖNÜ, KANSERİN GELİŞMESİNE ZEMİN HAZIRLAMASIDIR.
NİTEKİM DOMUZ KESİM İŞİYLE UĞRAŞANLAR, ERKEK DOMUZLARIN BELLİ BİR YAŞTAN SONRA MUTLAKA ''KANSERE ''
YAKALANDIKLARINI BİLİMSEL VE KİŞİSEL VERİLERLE İFADE EDERLER.

DERİ HASTALIKLARI:

DOMUZ ETİNİN İHTİVA ETTİĞİ HİSTAMİN VE İMTİDAZOL DENİLEN MADDELER ,
DERİDE KAŞINTI HİSSİ UYANDIRIR.EKZAMA , DERMATİT, NÖRODERMATİT GİBİ İLTİHABİ DERİ HASTALIKLARINA
ZEMİN HAZIRLAR.

BU MADDELER AYRICA; KAN ÇIBANI , APANDİSİT, SAFRA YOLLARI HASTALIKLARI, TOPLAR DAMAR İLTİHAPLARI
GİBİ HASTALIKLARA YAKALANMA İHTİMALİNİ ARTTIRIR.BU SEBEPLE DOKTORLAR, KALP HASTALARINA KESİNLİKLE
DOMUZ ETİ YEMEMELERİNİ KESİNLİKLE TAVSİYE EDERLER.

DOMUZ ETİ VE TRİŞİN:

DOMUZ ETİ İLE İNSANA BULAŞAN TEHLİKELİ HASTALIKLARDAN BİRİSİ DE TRİŞİN HASTALIĞIDIR.DOMUZLAR
BU HASTALIĞI TRİŞİNLİ FARE VEYA TRİŞİNLİ DOMUZ ETİ İLE BESLENMEKLE ALIRLAR.FAKAT TRİŞİN,
DOMUZLARDA AĞIR BİR HASTALIK YAPMAZ.HALBUKİ İNSANLARDA , ÇOK TEHLİKELİ VE ÖLDÜRÜCÜ BİR HASTALIK
MEYDANA GETİRİR.

DOMUZ ETİYLE ALINAN TRİŞİN KURTÇUKLAR , MİDE-BARSAK YOLUYLA KANA GEÇER . BÖYLECE DE , BÜTÜN
VÜCUDA YAYILIRLAR.TRİŞİN KURTÇUKLARI ÖZELLİKLE ÇENE , DİL, BOYUN, YUTAK VE GÖĞÜS BÖLGELERİNDEKİ KAS
DOKULARINA YERLEŞİRLER.ÇİĞNEME, KONUŞMA VE YUTMA ADALELERİNDE FELÇLER MEYDANA GETİRLER.YİNE KAN
DAMARLARINDA TIKANIKLIĞA , MENENJİT VE BEYİN İLTİHABINA SEBEP OLURLAR.BAZI AĞIR VAKALAR ÖLÜMLE
SONUÇLANIR.BU HASTALIĞIN EN KÖTÜ TARAFLARINDAN BİRİSİ DE KESİN BİR TEDEVİ ŞEKLİNİN OLMAMASIDIR.

TRİŞİN HASTALARI BİLHASSA AVRUPA VE HRİSTİYAN ÜLKELERİNDE AŞIRI BİR ŞEKİLDE YAYGINDIR.SIKI
VETERİNER KONTROLLERİ YAPILMASINA RAĞMEN , İSVEÇ, İNGİLTERE, POLONYADA TRİŞİN SALGINLARI FAZLA
MİKTARDA GÖRÜLMEKTEDİR.

YURDUMUZDA VE İSLAM ÜLKELERİNDE YERLİ HRİSTİYANLARIN DIŞINDA HİÇ BİR MÜSLÜMANDA TRİŞİN
HASTALIĞI GÖRÜLMEMİŞTİR.ÇÜNKÜ ÜLKEMİZDE VEDE İSLAM TOPRAKLARINDA, HRİSTİYANLAR DIŞINDA KİMSE
DOMUZ ETİ YEMEMEKTEDİR.

GIDALAR VE İNSAN MİZACI:

İNSAN VE HAYVANLAR YEDİKLERİ GIDALRIN AZ-ÇOK TESİRİNDE KALIRLAR.MESELA ,KÖPEK,ARSLAN GİBİ
ET YİYEN HAYVANLARIN YIRTICI;KOYUN,KEÇİ,DEVE GİBİ OT İLE BESLENEN HAYVANLARINSA DAHA UYSAL VE
YUMUŞAK HUYLU OLDUKLARI MALUMDUR.
BU DURUM,İNSANLAR İÇİNDE GEÇERLİDİR.NEBATİ GIDALARLA BESLENENLERİN ,GENELLİKLE HALİM-SELİM;
ET VE ET ÜRÜNLERİYLE BESLENEN İNSANLARIN İSE DAHA SERT MİZAÇLI OLDUJLARI TESBİT EDİLMİŞTİR.
DOMUZ,DİŞİSİNİ KISKANMAYAN BİR HAYVANDIR.DOMUZ ETİ İLE BESLENEN İNSANLARDA,KISKANÇLIK
HİSSİNİN ZAYIFLADIĞI VEYA DUMURA UĞRADIĞI GÖZLENMİŞTİR.
FRANSIZ FİLOZOFLARINDAN SAVORİN DE BESLENMENİN MİZAÇ ÜZERİNDEKİ BU TESİRİNE ÇOK ÖNEM VEREREK
(BANA NE YEDİĞİNİ SÖYLE,SENİN NE OLDUĞUNU HABER VEREYİM ) DEMİŞTİR.

HELALLER,İHTİYACA YETER:

YÜCE RABBİMİZ,İSTİFADEMİZ İÇİN PEK ÇOK GIDA YARATMIŞTIR.BUNUN YANINDA,BAZI ZARARLI ŞEYLERİN
YENİLİP İÇİLMESİNİYASAKLAMIŞTIR.ÇÜNKİ O,SONSUZ ŞEFKAT VE MERHAMET SAHİBİDİR.KULLARINA,TAŞIYAMAYACAK-
LARI YÜKLERİ YÜKLEMEMİŞTİR.EMİR VE YASAKLARI,İNSANLARIN RAHATLIKLA ALTINDAN KALKABİLECEKLERİ
ŞEYLERDİR.ACABA İNSAN İÇKİ İÇMEYİNCE,DOMUZ ETİ YEMEYİNCE NE KAYBEDER?

YAPAN BİLİR:

BİR MAKİNENİN MÜHENDİSİ,O MAKİNENİN HANGİ ŞARTLARDA VE NASIL ÇALIŞACAĞINI DA BELİRTMİŞTİR.
MESELA KATALOĞUNDA,BİR MAKİNANIN 220 VOLTTA ÇALIŞABİLECEĞİ YAZIYOR.BİZSE,DAHA İYİ ÇALIŞABİLECEĞİNİ
DÜŞÜNEREK,500 VOLTA TAKMIŞ OLALIM.BİR ANDA,MAKİNENİN NE HALE GELECEĞİ MALUMDUR...
İŞTE İNSAN VÜCUDU DA,CENAB-I HAKK'IN YARATTIĞI MÜKEMMEL BİR MOTOR VE HARİKA BİR MAKİNADIR.BU
MAKİNANIN EN İYİ NASIL ÇALIŞACAĞINI DA,ELBETTE YAPAN BİLECEKTİR.MADEM Kİ ALLAH'IMIZ DOMUZETİNİ
HARAM KILMIŞTIR,ÖYLEYSE YEMEMİZ MAHZURLUDUR

alıntıdır

https://www.facebook.com/video/video.php?v=106154562731854&ref=mf

Domuz eti neden haram?
Özgür Bolat
Pazar günkü yazısında Soner Yalçın domuz etinin haram olması ile ilgili bazı tezler öne sürdü. Bu konuda bir tez de ben sunmak istiyorum.
Bildiğimiz gibi İslamiyet’te domuz eti haram. En’am 145, Nahl 115 ve Bakara 173 ayetlerinde açıkça domuz eti haram kılınmış. Ama sonunda da şöyle bir ibare var.
“Her kim bunlardan yemeye mecbur kalırsa, başkasının hakkına saldırmadan ve haddi aşmadan bir miktar yemesinde günah yoktur. Şüphe yok ki Allah çokça bağışlayan çokça esirgeyendir.”
Sanırım bu konuda biraz esneklik var.
DOMUZ ETİ VE HURAFELER
Domuz etinin haram olmasına dair birçok hurafe var
Domuz eti yiyen insanlar kıskanç olmazmış. Bu kesinlikle doğru değil.
İstatistiklere göre kıskançlıktan dolayı işlenen cinayetlerin sayısı, domuz yiyen ülkelerde yemeyen ülkelerdeki kadar yüksek.
Domuz eti cinsel zevki öldürürmüş. Bu da doğru değil. Araştırmalara göre en fazla seks yapan ve seks partnerine sahip olan ülke Fransa.
Fransa’da bir kişinin ortalama 14 partneri oluyormuş. Bunu 12 partner ile Amerika ve Almanya takip ediyor. Bu ülkelerde çokça domuz eti tüketilmekte.
“EXTREME” HURAFELER
Domuz kendi pisliğini yiyormuş. Her halde en fazla kendi pisliğini yiyen hayvan tavuktur.
Domuz organları insanınkine benziyormuş. Bu onu neden haram yapsın anlamış değilim.
Domuz kafasını kaldırıp gökyüzüne bakamıyormuş. Gülmeyin. Bunu da haram olmasının bir sebebi olarak duydum.
DOMUZ ETİ VE SAĞLIK
Soner Yalçın “domuz etinin sağlıksız olduğu için yenmez” tezini çürütmek için bu hastalıklar o zaman bilinmiyordu diyor. Bir hastalığının bilinmiyor olması, o hastalığın var olmadığı anlamına gelmez.

Domuz etinde insan bedenine zararlı bakteriler var. Ama o zamanlardaki pişirme yöntemleri ile buna çare bulunabilirdi. Onun için başka bir sebep olsa gerek

Domuz etini kurutmak oldukça zor ya da imkânsız. (Günümüzde kurutuluyor.) Kırmızı eti kurutmak kolay
Onun için yenilmeyen domuz etleri kurutulmadığı ve saklanamadığı için çürüyor ve hastalıklara sebebiyet veriyordu. Bu bence geçerli bir sebep. Ama daha onemli bir sebep olsa gerek
(Tavuk eti de kurtulmuyor ama o küçük olduğu için hemen tüketiliyor. Aynı surunu yaratmıyor.)
YERLEŞİKLER VE GÖÇEBELER
Soner Yalçın’ın asıl tezi şu. Yerleşikler ve göçebeler arasında hep nefret ilişkisi olmuştur. Yerleşikler de domuz besledikleri için göçebeler domuzdan nefret etmiştir. Bu açıklamaya katılmıyorum.

Hem yerleşiklerin hem de göçebelerin beslediği at, sığır, küçükbaş hayvanlar gibi birçok ortak hayvan var. Neden bunlar değil de domuz?
İkincisi, toplumlar kendilerine yarar sağlayan bir şeyi benimser. Yarar sağlamayanları gelenekler ve toplumsal inanışlar yoluyla uzak tutar. Başka bir toplumun domuz beslemesi başka bir topluma zarar sağlamaz.
Öyleyse, domuzun zararı neydi acaba?
EKONOMİK SEBEPLER
Bana göre domuzun rağbet görmemesinin altında ekonomik sebepler yatıyor. Bu tezi de Silah, Mikrop ve Çelik kitabını okuduktan sonra oluşturdum.
Araştırmalar çok açık gösteriyor ki uygarlık, hayvan gücünü en verimli şekilde kullanan toplumlarda ortaya çıkmıştır. Örneğin Papua Yeni Gine’de hayvan gücüne dayalı bir tarım yapılmadığı için uygarlık gelişmemiş.

Bir toplumun kaynaklar az olduğu zaman kaynaklarını ekonomik getirisi en çok hayvana yatırıyor. Getirisi en az olan hayvan da domuz.
İlk olarak domuz hiçbir iş gücü sağlamıyor. Büyükbaş hayvanlar her zaman daha öncelikli.
Diğer küçükbaş hayvanlar ile karşılaştırıldığında domuz çok az süt veriyor (Koyun ve keçinin 5’de 1) ve sindirim sisteminden dolayı sütü çok da temiz değil.
Yine diğer küçükbaş hayvanlar gibi yün de sağlamıyor. Derisi de çok avantaj sağlamıyor ve kullanılmıyor. (Günümüzde bile çok az kullanılıyor.)

Daha önce dediğim gibi etini de kurutmak ve saklamak imkânsız.
Bütün bunları göz önünde bulundurunca kısıtlı kaynaklar ile domuza yatırım yapmak hiç de akıl karı değil. Bu sebeplerden dolayı İslamiyet öncesi Türk’ler domuza rağbet göstermemiş olabilir.