Ramazanda Çocuk Olmak

Ramazanda Çocuk Olmak





Teravih namazında öndeki arkadaşına "şiit lan Nuri" diyebilmektir.

Ön saftaki arkadaşının çorabını herkes secdedeyken çekebilmektir.

Hoca "...veleddallin" dediğinde hep bir ağızdan olanca gücünle "AMİN" diye bağırmaktır..

Aralarda bir yerde "tısss" deyip kikirdemektir ve ne kadar çocuk varsa camide onları bu sesin tılsımına çağırmaktır..

Bir sonraki dört rekât arasında yine gülümseyebilmektir.

Oruç tutmaktır ramazanda çocuk olmak öğleye kadar da olsa.

Akşam ama herkesten önce oturmaktır iftar sofrasına. Elinde kaşık çatal herkesten çok önce beklemektir hocanın vereceği "Allah-u ekber" sesini.

Eğer fazla acıkmamışsan enerjiksen ve sokaktaysan üç beş kafadar bir araya gelmek. "Patt" diye bağırmaktır. Böyle yaparak iftar topunun taklidini yapmış olursun aslında ama bunu senden ve etrafındaki arkadaşlarından başka kimse bilmeyecektir.

Teravih sonraları sokaklarda olmaktır ramazanda çocuk olmak.

Takkenin hafif yana kayması kahkahalarla gülmektir.

Birbirini çimdiklemek yalandan öksürmek içindeki çocuğun "ramazan yüzünü" ortaya çıkarmaktır.

Onsuz olmaz o olmadan olmaz çocuk cıvıltıları ve kıkırtıları olmadan kılınacak namazın tadı da olmaz.

Onlar olmayınca "ramazanda çocuk olmaz"

O çocuklar olmayınca yarınlar da ramazanlar olmaz...

Bilal Tırnakçı